Jeżeli składasz zgłoszenie SD-Z2 w ciągu 6 miesiący od nabycia spadku to przysługuje ci zwolnienie z podatku. W tym wypadku dokładne ustalanie wartości rynkowej nabytej rzeczy ma mniejsze znaczenie. Nie musisz robić ekspertyzy jeśli znasz w przybliżeniu wartość nieruchomości. Jeśli nie znasz to spróbuj się dowiedzieć Natomiast nabycie innych niż wykazane w zgłoszeniu SD-Z2 rzeczy i praw majątkowych należących do spadku, o których spadkobierca dowiedział się po złożeniu ww. zgłoszenia nie może być przedmiotem korekty dokonanego zgłoszenia. Ustawodawca nie przewidział w takim przypadku korekty złożonego wcześniej zgłoszenia o nabyciu, lecz Jeżeli bowiem w ogóle naczelnik urzędu skarbowego zainteresuje się wartością rynkową zgłoszonych na formularzu SD-Z2 rzeczy lub praw majątkowych, wezwie on podatnika do podwyższenia lub obniżenia podanej wartości, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej Formularz SD-Z2. Aby nie płacić podatku z tytułu uzyskania zachowku, należy w ciągu 6 miesięcy od daty jego wypłacenia na wypełnionym formularzu SD-Z2 poinformować właściwy urząd skarbowy. W jego treści wpisuje się m. in. dane spadkodawcy oraz tytuł nabycia własności rzeczy i praw majątkowych. Komu przysługuje zachowek? SD- Z2 (3) 3/4 Wielkość udziału nabytego w rzeczy lub w prawie majątkowym Wartość rynkowa nabytej rzeczy lub nabytego prawa majątkowego (udziału) w dniu Lp. Rzeczy lub prawa majątkowe według stanu w dniu nabycia 100% udział 5) Miejsce położenia rzeczy lub wykonywania prawa majątkowego (adres) powstania obowiązku podatkowego (w Jeżeli nabywca nie określił wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny naczelnika urzędu skarbowego wartości rynkowej, organ ten wezwie nabywcę do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej sd- z2 zgŁoszenie o nabyciu wŁasnoŚci … poltaxpola jasne wype nia podatnik, pola ciemne wype nia organ podatkowy. wype ni na maszynie, komputerowo lub r cznie, du ymi,drukowanymi literami, czarnym lub niebieskim kolorem. przed wype nieniem zapozna si z obja z2 (3)1/41. numer identyfikacji podatkowej podatnika wym. w cz. b 2. nr dokumentu3. niej zaplacony.SD- Z2 (4) 3/4 Wielkosc udzialu nabytego w rzeczy lub w prawie majatkowym Wartosc rynkowa nabytej rzeczy lub nabytego prawa majatkowego (udzialu) w dniu Lp. Nie szukaj dluzej informacji na temat wzor wypelnienia zgloszenia nabycia spadku sd-z2, zapytaj naszego prawnika, a Definicja zawarta w art. 151 ust. 1 Ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami wskazuje, że „wartość rynkową nieruchomości stanowi szacunkowa kwota, jaką w dniu wyceny można uzyskać za nieruchomość w transakcji sprzedaży zawieranej na warunkach rynkowych pomiędzy kupującym a sprzedającym”. Określenie Wskazanie wartości nabytego spadku. Jak podaje art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych 3VbGL. Ustawodawca przewidział dwa rodzaje zeznań podatkowych jakie mogą składać podatnicy w związku z dziedziczeniem. Dokładniej, są to zeznania składane na druku SD-3 lub na druku SD-Z2. Wybór właściwego formularza zależy albo od stopnia pokrewieństwa podatnika ze spadkodawcą albo od innych okoliczności jak data nabycia SD-Z2Przedmiotowe zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (druk SD-Z2) składa wąska grupa podatników, a dokładniej – małżonek, zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki), wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), pasierbi, rodzeństwo spadkodawcy oraz jego ojczym i macocha spadkodawcy. Do grupy tej ustawodawca nie zaliczył natomiast teściów oraz zięcia czy synowej (patrz 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn).Zasady składania zeznania podatkowego na druku SD-Z2Złożenie przedmiotowego zeznania ma rację bytu tylko jeżeli podatnik złoży je w ustawowym terminie tj. nie później niż w ciągu 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub 6 miesięcy od zarejestrowania przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Tylko bowiem złożenie zeznania w tym terminie skutkuje zwolnieniem nabycia rzeczy/prawa z podatku od spadków i darowizn. Termin ten jest terminem materialnoprawnym, a zatem w przypadku jego uchybienia nie podlega on przywróceniu (por. np. wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 sierpnia 2020 r., I SA/Łd 264/20). Konsekwencją powyższego jest to, że podatnik w razie niezachowania terminu do złożenia zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych na druku SD-Z2 traci możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, a w rezultacie, stosownie do brzmienia art. 4a ust 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie przez niego rzeczy i praw podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Podatnicy, którzy poinformowali Urząd Skarbowy o nabyciu rzeczy i praw w drodze dziedziczenia w powyższym terminie ale nie uczynili tego z użyciem ustawowego druku zgłoszenia nie tracą z tego powodu prawa do zwolnienia od podatku. Jak bowiem podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 lipca 2016 r., wydanym w sprawie o VIII SA/Wa 869/15 „ani ustawa, ani nawet to rozporządzenie nie przewiduje żadnych skutków dotyczących wadliwości wypełnienia formularza, ani procedur zmierzających do usunięcia tych wad. Formularz nie pełni też roli deklaracji podatkowej, a stanowi jedynie jeden z dowodów na spełnienie warunków do zwolnienia od podatku. Dlatego też dokonane zgłoszenia darowizny w innej formie niż na dokonanym formularzu, nie może przesądzać o niespełnieniu warunków do uzyskania zwolnienia na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn”. Podatnik, który dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie 6 miesięcy od daty zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia/uprawomocnienia się nabycia spadku również skorzysta ze zwolnienia o ile zgłosi nabycie naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o ich nabyciu oraz uprawdopodobni fakt późniejszego powzięcia wiadomości o ich nabyciu. Do regulacji tej może sięgnąć zarówno podatnik, który z przyczyn od siebie niezależnych nie wie o nabyciu spadku albo – co w praktyce występuje znacznie częściej – nie wie jaki faktycznie majątek był przedmiotem dziedziczenia. Tym samym składając zeznanie SD-Z2 po terminie podatnik musi uprawdopodobnić powzięcie wiedzy o nabyciu spadku/poszczególnych praw lub rzeczy po upływie ustawowego terminu. Druki SD-Z2 dostępne są zarówno w urzędach skarbowych, jak również można je znaleźć na licznych stronach internetowych. Pamiętać należy, że art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem zasady składania zeznania podatkowego SD-Z2 co do zasady dotyczą nabycia rzeczy i praw w drodze dziedziczenia po osobie zmarłej po dniu 1 stycznia 2007 r. Zasady składania zeznania podatkowego na druku SD-3Warunki składania deklaracji SD-3 określone zostały w art. 17 a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z tym przepisem podatnicy podatku są obowiązani złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, a więc w terminie miesiąca od daty nabycia spadku, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Data nabycia spadku jest zatem początkiem biegu terminu do złożenia zeznania. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Podatnikiem jest w omawianej sytuacji spadkobierca inny niż wymieniony w art. 4a ustawy bądź taki, który nie ma prawa zwolnienia z uwagi na niezłożenie deklaracji SD-Z2 w terminie. Obowiązek złożenia deklaracji aktualizuje się dopiero w przypadku gdy wartość rynkowa nabytej rzeczy/praw przekracza kwotę wolną tj. – 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej; – 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej; – 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy deklarację na druku SD-Z2 może złożyć ściśle określona grupa podatników i to wówczas gdy czyni to w ustawowym terminie. Co więcej, formularz SD-Z2 już na samym początku informuje podatników o tym kto może go złożyć. W pozostałych przypadkach podatnicy winny wybrać druk potrzebują Państwo pomocy prawnej w podobnej sprawie zapraszam do skorzystania z usług mojej Kancelarii. Szczegóły (koszt, zakres i termin realizacji usługi) można ustalić telefonicznie pod nr.: 694 433 846 w godzinach lub za pośrednictwem e-mail: @ Przed wprowadzeniem środka trwałego do ewidencji musi on spełniać kilka podstawowych kryteriów. Ważne jest, żeby był kompletny i zdatny do użytku jak również, żeby móc w sposób wiarygodny i obiektywny podać jego wartość początkową. Okoliczności, w których określenie wartości początkowej środka trwałego może być problematyczne mogą dotyczyć sytuacji: Wprowadzenia środka trwałego z majątku prywatnego, Otrzymania na drodze spadku lub darowizny, Wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie. Co to jest wartość rynkowa środka trwałego? W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych czytamy, że wartość rynkową określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia ( Jest to szacunkowa kwota, jaką na dzień wyceny można uzyskać od nabywcy w przypadku sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych. W jaki sposób ustalić wartość rynkową środka trwałego? Jeżeli nie można ustalić wartości początkowej środka trwałego na podstawie ceny nabycia lub kosztu wytworzenia wyceny dokonuje podatnik. Ogólnie w jaki sposób to zrobić przeczytamy w ustawie o PIT. Należy uwzględnić ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok wprowadzenia do ewidencji ( W dobie dostępu do różnego rodzaju platform handlowych zdobycie informacji o szacunkowej wartości środka trwałego nie jest być może zbyt problematyczne. Niestety rozpiętości cenowe są bardzo duże. Często sięgają od kilku do kilkudziesięciu procent co nie ułatwia zadania. Dlatego w takich sytuacjach najlepiej właściwie opisać naszą wycenę. Można posłużyć się zestawieniami cen rzeczy używanych tego samego rodzaju z okresu wyceny. W ten sposób uwiarygodnimy przyjętą przez nas szacunkową kwotę. Polecamy nasz film na ten temat: Wycena wytworzonego środka trwałego Często przy wytworzeniu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej we własnym zakresie przedsiębiorca może mieć problem z ustaleniem kosztu. Ustawa o PIT zawiera regulację pozwalającą na powołanie biegłego rzeczoznawcy, który powinien dokonać takiego szacunku z uwzględnieniem cen rynkowych ( Wycena środka trwałego otrzymanego w spadku, darowiźnie, inny nieodpłatny sposób W przypadku nieodpłatnego nabycia przyjmuje się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że z umowy o nieodpłatnym przekazaniu określono wartość w niższej wysokości ( pkt 3). Przykład 1 Pani Ania otrzymała nieodpłatnie komputer, którego wartość według cen rynkowych na dzień przekazania wynosiła zł. W umowie darowizny widnieje kwota zł. W ewidencji środek trwały powinien być ujęty w kwocie zł. W przypadku, gdy środek trwały otrzymany ogólnie określając nieodpłatnie, który na dzień otrzymania nie spełnia kryteriów, tzn. nie jest kompletny i zdatny do użytkowania nabywca może ponieść nakłady finansowe na jego dostosowanie. W takim przypadku suma udokumentowanych wydatków będzie zwiększała wartość początkową środka trwałego. Wycena środka trwałego stanowiącego współwłasność Wartość początkową środka trwałego ustala się proporcjonalnie do posiadanego udziału we własności składnika majątkowego. Jeżeli chodzi o wspólność majątkową małżeńską zasada ta nie ma zastosowania, chyba że środek trwały wykorzystywany jest w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie przez każdego z małżonków (art. 22g Przykład 2 Pan Łukasz i pani Ania są małżeństwem. Dokonali zakupu komputera o wartości początkowej zł. Przedmiotowy komputer chcą wykorzystywać w prowadzonych przez siebie odrębnie działalnościach gospodarczych i tak też chcą go ująć w ewidencji środków trwałych. W takiej sytuacji wartość ewidencja komputera zarówno u żony jak i u męża będzie wynosiła zł i od tej wartości będzie można naliczać odpisy amortyzacyjne. Przykład 3 Pan Jan wraz z małżonką zakupił samochód osobowy za kwotę zł, który chce ująć w ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska. W takiej sytuacji Pan Jan ujmie samochód w ewidencji w kwocie zł i będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tej kwoty. Sprawdź co się zmieniło w amortyzacji środków trwałych nabytych nieodpłatnie. Może te tematy też Cię zaciekawią Najważniejsze role w startupie Jednoznacznie zdefiniowane role w biznesie to podstawa jego sprawnego funkcjonowania. Niekiedy jednak przypisane im nazewnictwo może wprowadzić w konsternację osoby spoza organizacji. W niniejszym artykule rozwiewamy wątpliwości w tym zakresie, wyjaśniając, co oznacza skrót CEO, CFO, CSO, CMO, CCO, kim jest CTO oraz COO, co należy do ich obowiązków i dlaczego role te są tak ważne dla każdego startupu. Zachęcamy do lektury. Czytaj dalej Poświadczenie dziedziczenia to szybszy niż sądowe postępowanie spadkowe sposób potwierdzenia prawa do spadku. Jest też nieco droższy – spadkobiercy muszą zostawić u notariusza kilkaset złotych. Liczą więc na to, że notariusz nie tylko sprawniej niż sąd potwierdzi ich prawa do spadku, ale także zdejmie im z barków załatwienie formalności podatkowych, tak jak to czyni w przypadku innych czynności notarialnych np. przy sporządzeniu aktu notarialnego umowy darowizny czy sprzedaży nieruchomości. Zdarza się, że i sami rejenci niezbyt jasno tłumaczą klientom zawiłości związane z obowiązkami podatkowymi. Naszą czytelniczkę notariusz poinformował, że sporządzi dla niej poświadczenie dziedziczenia, jeśli dostarczy zaświadczenie z urzędu skarbowego, że zapłaciła podatek od spadków i darowizn albo że jest z niego zwolniona. Urząd skarbowy odesłał ją z kwitkiem argumentując, że rozliczenie podatku będzie możliwe dopiero po uzyskaniu poświadczenia dziedziczenia lub postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku. W efekcie czytelniczka nie wiedziała, co ma zrobić najpierw. Tymczasem z obowiązkiem podatkowym w podatku od spadków i darowizn związane są pewne terminy, ich niedotrzymanie może wywołać negatywne dla spadkobiercy skutki. Uważać powinny zwłaszcza osoby, które zamierzają skorzystać ze zwolnienia podatkowego przewidzianego dla członków najbliższej rodziny spadkodawcy. Fałszywe przekonanie o powinnościach notariusza może przekreślić im szanse na zwolnienie. Kiedy do notariusza ze sprawą spadkową Pozasądowe potwierdzenie nabycia majątku i praw po zmarłym możliwe jest od 2 października 2008 r. na podstawie sporządzonego przez notariusza aktu poświadczenia dziedziczenia. Po zarejestrowaniu w specjalnym publicznym rejestrze prowadzonym przez notariat, akt taki ma identyczną moc jak prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku (art. 95j prawa o notariacie). Nie zawsze spadkobierca ma prawo wybrać między sądem a notariuszem. Decyduje o tym data otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy: poświadczenie dziedziczenia jest możliwe tylko dla spadków otwartych od 1 lipca 1984 r. Jeśli spadkodawca zmarł wcześniej, jego potencjalni spadkobiercy muszą iść do sądu. Pewne znaczenie ma także rodzaj testamentu, jakim dysponują spadkobiercy. Do notariusza można dostarczyć wyłącznie testament zwykły (najczęściej własnoręczny spadkodawcy lub sporządzony w formie aktu notarialnego). Oczywiście notariusz poświadczy nabycie spadku także wtedy, gdy nie ma żadnego testamentu i dziedziczenie obywać się musi wedle reguł ustawowych. W kancelarii notarialnej muszą się stawić jednocześnie wszyscy potencjalni spadkobiercy ustawowi i testamentowi albo osoby, na których rzecz spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne. Nie może być między nimi sporu np. co do ważności testamentu. Jeśli ujawnią się okoliczności wskazujące, że nie wszyscy potencjalni spadkobiercy są obecni albo że istnieją inne testamenty – notariusz odmówi sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia. Spadkobiercom pozostanie droga sądowa. Notariusz najpierw sporządza protokół dziedziczenia, który podpisują wszyscy obecni, a następnie akt poświadczenia dziedziczenia, który niezwłocznie rejestruje w elektronicznym rejestrze poświadczeń dziedziczenia. Od tej chwili jest akt jest prawomocny. Ponadto, jak wskazuje art. 95p prawa o notariacie, ilekroć w innych przepisach jest mowa o postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia. Jeżeli ustawa wyznacza początek lub koniec biegu terminu na dzień uprawomocnienia się postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, należy rozumieć przez to również dzień zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Wypis z takiego aktu poświadczenia dziedziczenia może być przesłany urzędowi skarbowemu lub izbie skarbowej, gdy organy takie tego zażądają. Obowiązek podatkowy może powstać jeszcze w kancelarii Osoba, która nabyła po zmarłym jego rzeczy i prawa majątkowe co do zasady musi zapłacić podatek od spadków i darowizn. Obowiązek podatkowy powstaje w chwili przyjęcia spadku, ale jeśli nabycie stwierdzono następnie orzeczeniem sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się takiego orzeczenia. Tak wynika z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Dlatego urzędy skarbowe nie domagają się podatku dopóty, dopóki nabycie spadku przez spadkobiercę nie zostanie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu. Na marginesie dodać trzeba, że żadne przepisy nie nakładają na spadkobierców obowiązku przeprowadzenia postępowania spadkowego. Jeśli jednak spadkobierca kiedykolwiek powoła się przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia spadku (gdy np. urząd zapyta, skąd ma taki majątek), to w tym samym momencie powstanie po stronie podatnika obowiązek rozliczenia się z podatku od spadku. A jak jest w przypadku poświadczenia dziedziczenia? Kiedy powstaje obowiązek podatkowy? Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie reguluje tej kwestii wprost. Pamiętajmy jednak, że zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku. Z tej przyczyny obowiązek podatkowy w podatku spadkowym powstaje w momencie rejestracji takiego aktu. Rejestracji notariusz dokonuje niemal od ręki, zwykle tego samego dnia, w którym akt został sporządzony, więc i obowiązek podatkowy spadkobierców powstanie tego samego dnia. To szybciej niż w przypadku sądowego postanowienia spadkowego, kiedy od wydania orzeczenia trzeba poczekać 2 tygodnie na uprawomocnienie. Ile czasu na rozliczenie Spadek, którego nabycie poświadczył notariusz, spadkobierca musi rozliczyć z fiskusem w ciągu miesiąca od powstania obowiązku podatkowego tj. od zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Do zeznania podatkowego na formularzu SD-3 dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania, czyli wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość). Wartość ta musi być ustalona według stanu rzeczy i praw w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Czy koszty związane z poświadczeniem dziedziczenia można zaliczyć do długów i ciężarów i w ten sposób zmniejszyć podatek? Ustawa o podatku od spadków i darowizn tego nie precyzuje. Pozwala zaliczyć do długów i ciężarów koszty postępowania spadkowego, ale pod tym pojęciem rozumieć należy postępowanie przeprowadzone przed sądem. Skoro jednak akt poświadczenia dziedziczenia jest alternatywą dla sądowego potwierdzenia nabycia spadku, to przez analogię dopuszczalne powinno być odliczenie kosztów poniesionych w związku z uzyskaniem tego aktu od podstawy opodatkowania. Lepiej jednak, zapytać o taką możliwość urząd skarbowy. Jak wynika z ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek składania zeznania podatkowego nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika. Jednak notariusz nie jest płatnikiem podatku spadkowego. Nie ma zatem obowiązku pobierać podatku od spadkobierców i odprowadzać go do urzędu skarbowego. Nie ma też prawa uzależniać dokonania czynności notarialnej (sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia) od dokonania przez podatnika zapłaty podatku. Zwolnienia z podatku trzeba dopilnować samemu Zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn niektórzy spadkobiercy mogą być zwolnieni z podatku od spadku. Do tej uprzywilejowanej grupy należą najbliżsi zmarłego: małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki, rodzice, dziadkowie, pasierb, rodzeństwo, ojczym i macocha. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest zgłoszenie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Ustawa znowu nie wspomina w tym miejscu o akcie poświadczenia dziedziczenia, ale jak wynika z przepisów prawa o notariacie, trzeba zastosować tu analogię i zgłosić nabycie spadku w ciągu 6 miesięcy od zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia. Osoby, które nie zgłoszą nabycia spadku lub zrobią to po terminie, tracą prawo do zwolnienia i muszą zapłacić podatek na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej. Przepis art. 4a ust. 4 mówi, że zgłoszenia nabycia majątku nie trzeba dokonywać, gdy następuje ono na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Wydawać by się mogło, że przepis ten zwalnia spadkobierców z obowiązku zawiadamiania urzędu skarbowego o nabyciu spadku, gdy nabycie spadku potwierdza akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza. Takie przekonanie jest jednak mylne i to z dwóch powodów. Po pierwsze poświadczenie dziedziczenia nie następuje w drodze umowy, a po drugie akt poświadczenia nie jest aktem notarialnym w rozumieniu przepisów prawa o notariacie. Z tego powodu wyłącznie spadkobiercę obciąża obowiązek zgłoszenia nabycia spadku, jeśli zamierza skorzystać ze zwolnienia podatkowego. W tym celu spadkobierca składa w urzędzie skarbowym wypełniony formularz SD-Z2. W rubryce, w której określić trzeba wartość rynkową nabytej rzeczy lub udziału należy podać określoną samodzielnie, szacunkową wartość tej rzeczy lub udziału. Urzędy skarbowe raczej nie weryfikują podanych wartości, gdy zgłoszenie składa osoba zwolniona z podatku spadkowego. W sierpniu 2006 r. odziedziczyłam po ojcu mieszkanie, lokaty w bankach i trochę antyków (meble, porcelana, bibeloty). Dopiero w tym roku przeprowadziłam postępowanie spadkowe, a teraz muszę jeszcze rozliczyć podatek, bo nie obejmuje mnie całkowite zwolnienie. Czy mam wpisywać w zeznaniu samo mieszkanie i pieniądze, czy także pozostałe rzeczy? Nie wiem, jak ocenić ich wartość. Czy muszę zlecić wycenę jakiemuś rzeczoznawcy, czy mogę wpisać jakąś orientacyjną wartość mieszkania i antyków? – pyta czytelniczka. Spadkobiercy często mają problem z oceną, ile warte są odziedziczone rzeczy, jeśli nie są to pieniądze. Nie tylko zresztą dla celów rozliczeń podatkowych. Wartość spadku ma znaczenie przy jego dziale, a także przy obliczaniu wartości zachowku. Przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn ( ) nie wymagają jednak zatrudniania specjalistów. Antyki czasami wolne od podatku Zacznijmy jednak od tego, że nie wszystkie rzeczy wchodzące w skład spadku trzeba zgłosić do opodatkowania. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 9 przedmioty należące do wyposażenia mieszkania, meble, pościel, odzież, bielizna oraz narzędzia pracy przeznaczone do użytku w gospodarstwie domowym są zwolnione z podatku, gdy spadkobierca należy do I lub II grupy podatkowej (bliska i dalsza rodzina zmarłego; patrz ramka). Zwolnieniem objęte są także meble zabytkowe oraz inne zabytkowe ruchomości i kolekcje, ale tylko wtedy, gdy są wpisane do rejestru zabytków lub użyczone muzeum w celach naukowych lub wystawienniczych na minimum 2 lata. Tu nie ma znaczenia, czy i jakie pokrewieństwo łączyło spadkodawcę i spadkobiercę. Na marginesie dodajmy, że dzieła sztuki i rękopisy będące przedmiotem twórczości spadkodawcy także korzystają ze zwolnienia. To samo z materiałami bibliotecznymi, jeżeli spadkodawca zajmował się działalnością naukową, oświatową, artystyczną, literacką lub publicystyczną. Zabytkowa nieruchomość jest wolna od podatku spadkowego tylko wtedy, gdy nabywca należy do I lub II grupy podatkowej, a nieruchomość jest wpisana do rejestru zabytków i konserwowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Z jakiej daty wartość Podstawę opodatkowania stanowi - zgodnie z art. 7 - wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Obowiązek podatkowy powstaje zaś z chwilą przyjęcia spadku. Mamy tu dwie różne daty: datę nabycia spadku i datę jego przyjęcia. Przyjęcie spadku to nie to samo co nabycie. Z przepisów kodeksu cywilnego wynika, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy, a dokładnie z dniem, w którym dowiedział się o tym, że jest spadkobiercą (art. 924 i 925 Ma jednak jeszcze sporo czasu na podjęcie decyzji, czy spadek przyjmuje (i w jaki sposób) czy też spadek odrzuca, bo np. scheda jest zadłużona. Oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku powinno być złożone przed sądem lub notariuszem w terminie sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o nabyciu spadku. Brak w tym terminie jakiegokolwiek oświadczenia spadkobiercy jest równoznaczny z prostym przyjęciem przez niego spadku. To oznacza, że dopiero chwila złożenia oświadczenia o przyjęciu spadku lub chwila, w której upłynął termin do złożenia takiego oświadczenia jest chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jest jednak jeszcze jedna możliwość, o której mowa w art. 6 ust. 4 jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Właśnie z takim przypadkiem mamy do czynienia u czytelniczki, która spadek nabyła w sierpniu 2006 r. jednak zostało to stwierdzone orzeczeniem sądu dopiero po sześciu latach, w 2013 r. Zatem obowiązek podatkowy powstał lub powstanie u niej z chwilą uprawomocnienia się tego orzeczenia. W tej sytuacji podstawą opodatkowania będzie czysta wartość mieszkania oraz innych nabytych rzeczy ustalona według stanu z dnia nabycia spadku w sierpniu 2006 r., a według cen z dnia uprawomocnienia orzeczenia sądu. Majątek jaki był, a nie jaki jest Może się zdarzyć, że w czasie między nabyciem spadku a dokonaniem jego wymiaru, odziedziczony majątek zostanie uszczuplony. Sprzedaż, podarowanie komuś rzeczy z masy spadkowej, ulepszenie ich lub uszkodzenia nie powinny mieć wpływu na wymiar podatku. Należy go liczyć według stanu z dnia nabycia, czyli tak, jakby nic nie ubyło ani nie przybyło. Inaczej jest tylko w przypadku, gdy ubytek rzeczy spowodowany został siłą wyższą np. pożarem, powodzią, kradzieżą. Wtedy do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru. Ewentualne odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru podatku. Pozostaje wyjaśnić, jak ustalić czystą wartość spadku. Z przepisów wynika, że jest to wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów. Zalicza się do nich wartość niespłaconych pożyczek, obciążeń z tytułu służebności, polecenia lub zapisy spadkodawcy, ale także koszty leczenia i opieki w czasie ostatniej choroby spadkodawcy, jeżeli nie zostały pokryte za jego życia i z jego majątku, koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem, w takim zakresie, w jakim koszty te odpowiadają zwyczajom przyjętym w danym środowisku, jeżeli nie zostały pokryte z majątku spadkodawcy, z zasiłku pogrzebowego lub nie zostały zwrócone w innej formie. Do długów i ciężarów należą także koszty postępowania spadkowego, wynagrodzenie wykonawcy testamentu, obowiązki wykonania zapisów i poleceń zamieszczonych w testamencie, wypłaty z tytułu zachowku oraz inne obowiązki wynikające z przepisów kodeksu cywilnego dotyczących spadków. Sprawdź, ile co kosztuje Wypełniając zeznanie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych spadkobierca powinien wpisać osobno wartość rynkową nabytych rzeczy i praw majątkowych, a osobno długi i ciężary. Wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych określa sam spadkobierca, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych (lokat) należy podać w wysokości tych wkładów. Jak ktoś bez specjalistycznej wiedzy ma określić wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych? Nie jest to łatwe, ale nie niemożliwe. Przepis nakazuje oprzeć się o przeciętne ceny stosowane w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego. Trzeba zatem dowiedzieć się, ile kosztują na rynku rzeczy lub prawa podobne lub takie same. Można wertować ogłoszenia w prasie czy internecie, przejrzeć oferty na portalach aukcyjnych, skorzystać z internetowych wyceniarek. W przypadku antyków można poprosić o wstępną wycenę w antykwariacie. Ekspert wkroczy, gdy się nie zgodzisz z fiskusem Co się stanie, jeśli podatnik nie poda w zeznaniu wartości nabytych rzeczy lub praw majątkowych albo poda wartość niższą niż rynkowa? Urząd skarbowy prześle mu wezwanie do określenia wartości rynkowej lub podwyższenia podanej wartości. Wyznaczy na to termin nie krótszy niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Jednocześnie organ podatkowy poda wartość jaka - według jego własnej, wstępnej oceny - będzie wartością rynkową. I wtedy podatnik ma dwa wyjścia: zgodzić się z fiskusem i zapłacić podatek od wartości podanej przez niego albo zignorować jego sugestię. Może też dostarczyć ekspertyzę rzeczoznawcy, która określać będzie wartość rynkową nieruchomości, przedmiotów czy praw. Naczelnik urzędu skarbowego znowu dokona określenia wartości rynkowej, tym razem z uwzględnieniem dostarczonej przez nabywcę wyceny rzeczoznawcy lub też opinii biegłego, którego sam powoła. W tym drugim przypadku koszty sporządzenia opinii mogą obciążyć niepokornego podatnika, ale tylko wtedy, gdy wartość określona przy jej udziale różnić się będzie o więcej niż 33 proc. od wartości podanej przez podatnika. Do której grupy podatkowej należy spadkobierca Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy spadku do osoby, po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. 1) do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych (dzieci, także przysposobione, wnuki, prawnuki), wstępnych (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie), pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów; 2) do grupy II zalicza się zstępnych rodzeństwa (bratankowie, siostrzeńcy oraz ich dzieci, wnuki itd.), rodzeństwo rodziców (ciotki, wujowie, stryjowie), zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków (szwagrów), małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych. 3) do grupy III zalicza się innych nabywców, partnerów żyjących w nieformalnym związku. Osoby z I grupy podatkowej, które nabyły spadek po 31 grudnia 2006 r. nie muszą wcale płacić podatku, pod warunkiem, że nabycie spadku zgłoszą w urzędzie skarbowym. Grupę tę nazywa się potoczne "zerową grupa podatkową" Na podstawie art. 14 i 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn